هشتم مارچ؛ زنان افغانستان در گردهمایی های اعتراضی خواستار سرنگونی رژیم طالبان شدند

با فرا رسیدن هشتم مارچ روز جهانی همبستگی زنان، فعالان حقوق زن و جنبش های اعتراضی زنان طی گردهمایی های اعتراضی جداگانه در کابل، تهران و اسلام آباد، پنجاب و مادرید ، کندز، دایکندی، بدخشان، بلخ و چند ولایت دیگر و با صدور بیانیه از جهانیان خواستند که در کنار زنان افغانستان ایستاده و مبارازت مدنی زنان علیه گروه طالبان را حمایت کند و طالبان را به دلیل ارتکاب جنایت علیه بشریت، زن ستیزی و ارتکاب آپارتاید جنسیتی محاکمه و سرنگون کنند.
زنان معترض اعضای شبکه مشارکت سیاسی زنان در کابل و مادرید هسپانیا درگردهمایی های اعتراضی جداگانه با سردادن شعارهای ضد طالبانی، نوشتن شعار بر کفش های خونین دختران و دیوار نویسی بر تداوم مبارزات مدنی زنان تاکید کردند و خواستار محاکمه¬ی گروه تروریستی طالبان در دادگاه های بین المللی شدند.
در بیانیه¬ی که از سوی شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان منتشر شده آمده است که زنان افغانستان خواستار براندازی رژیم طالبان و ایجاد یک نظام مشروع و عادلانه است.
آنان می¬گویند:« زنان و دختران افغانستان به‌خوبی می‌دانند که در سایه¬ی طالبان، هیچ حقی تضمین‌شده نیست. ما تحصیل، کار و آزادی را در نظام طالبانی مطالبه نمی‌کنیم، زیرا این نظام مشروعیت ندارد و ماهیت آن بر زن‌ستیزی، تبعیض و سرکوب استوار است. خواستهٔ ما روشن است براندازی طالبان.»

جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان طی یک گردهمایی اعتراضی گفته است که رژیم طالبان نه تنها زنان را از ابتدایی‌ترین حقوق شان محروم کرده بلکه فضای زندگی را به حصاری از تبعیض، خشونت و سکوت تبدیل کرده و کوچک‌ترین حرکت اعتراضی زنان را با سرکوب وحشیانه پاسخ دادند.
این جنبش از جامعه جهانی و زنان جهان خواست:«در کنار زنان افغانستان ایستاده و با تمام توان از حقوق آنان دفاع کنند. امروز بیش از هر زمان دیگری، زنان افغانستان به صدا و حمایت شما نیاز دارند. »
زنان عضو اینجنبش همچنان خواستارمحاکمه سران طالبان در دادگاه‌های بین‌المللی، اعمال فشار دیپلماتیک بر طالبان و حمایت از جنبش‌های زنان افغانستان شده اند.

«ما باور داریم که همبستگی جهانی می‌تواند دیوارهای ظلم را فرو بریزد. بیایید دست به دست هم دهیم و صدای زنانی باشیم که طالبان در تلاش است آن را خاموش کند.»
جنبش فانوس آزادی زنان افغانستان نیز در گردهمایی اعتراضی جداگانه و صدور بیانیه-ای گفته است که محدودیت‌های سیستماتیک بر زنان، خشونت گسترده و حذف کامل زنان از عرصه‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در افغانستان، مصداق بارز نقض حقوق بشر و آپارتاید جنسیتی است.
این جنبش تاکید کرده است که معترضان که در برابر سیاست های سرکوبگرایانه¬ی گروه طالبان ایستاده اند با تهدیدهای جدی، بازداشت، شکنجه و مجبوریت به ترک کشور روبه‌رو شده‌اند آنان با اشاره به تشدید اخراج های اجباری مهاجران از پاکستان گفته اند که بسیاری از زنان مهاجردر پاکستان بدون اسناد قانونی در شرایط نامناسب و پرمخاطره زندگی می‌کنند و عدم دسترسی به خدمات اساسی، تهدید اخراج اجباری، محدودیت‌های اقتصادی و ناامنی، آینده این زنان را با ابهام جدی مواجه ساخته است.
آنان از جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی خواستار تضمین حمایت فوری و عملی از زنان افغانستان به‌ویژه زنان معترض، ژورنالیستان و فعالین حقوق بشر شدند و بر ایجاد راهکارهای قانونی برای اسکان مجدد و حمایت از زنان پناهجوی افغانستان تاکید کردند.
درهمین حال جنبش زنان معترض کابل نیز در گردهمایی اعتراضی از سازمان ملل متحد، دادگاه کیفری بین‌المللی و تمامی نهادهای حقوق بشری خواسته اند که سرکوب سیستماتیک زنان در افغانستان را به عنوان آپارتاید جنسیتی به رسمیت شناخته و علیه آن اقدام کنند.
جنبش زنان پنجره امید نیز در گردهمایی اعتراضی در پنجاب پاکستان بر حق تحصیل و آموزش بدون تبعیض زنان تاکید کردند و خواستار پایان سرکوب و خشونت علیه زنان و توقف فوری بازداشت، شکنجه و سرکوب فعالان حقوق بشر شدند.
جنبش آزادگان در تبعید در اسلام آباد پاکستان نیز در بیانیه¬ای با محکوم نمودن سیاست های ضد بشری طالبان خواهان حمایت گسترده جهانی از زنان شجاع افغانستان شدند.
این جنبش گفته است:« با وجود سرکوب فراوان زنان افغانستان همچنان به مبارزه ادامه می‌دهند. سرکوب زنان، نه‌تنها حمله‌ای به نیمی از جامعه، بلکه به معنای نابودی آینده‌ی یک ملت است.»

جنبش زنان عدالتخواه افغانستان د رگردهمایی های جداگانه در بدخشان و کویته پاکستان برپایان دادن به تبعیض جنسیتی در افغانستان و دسترسی برابر زنان به فرصت های شغلی، دستمزد عادلانه و شرایط کاری ایمن تاکید کردند.
در بیانیه¬ی این جنبش نیز آمده ست:«ما خشونت علیه زنان را محکوم میکنیم و خواهان اجرای قوانین محکم و مؤثر برای مقابله با هرگونه خشونت جنسیتی، آزار و اذیت، و قتل های ناموسی هستیم. زنان باید در امنیت و آرامش زندگی کنند و از حمایت قانونی و اجتماعی برخوردار باشند. »

جنبش زنان معترض کابل همچنان بر حمایت عملی از جنبش‌های زنان و ایجاد راه‌های امن برای زنان و دخترانی که با خطر سرکوب و آزار مواجه می¬شوند تاکید کرده و اعمال فشار سیاسی و اقتصادی بر حکومت سرکوبگر طالب را تنها راه حل رسیدگی به بحران افغانستان پنداشتند.

جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان نیز در کابل و اسلام آباد با سردادن شعارهای ضد طالبان سرداده و بر نابودی رژیم طالبان تاکید کردند. «ما از هیچ‌ نیروی سرکوبگر و اشغال‌گری، درخواست حقوق خود را نداریم‌ طالبان باید سرنگون شود! »
در بیانیه¬ی این جنبش همچنان آمده است که تنها راه آزادی افغانستان، سرنگونیِ رژیم زن ستیز است و هیچ صلحی بدون آزادی زنان، مشروع نیست وهر طرحی که زنان را از قدرت کنار بزند، محکوم به شکست است.
«ما هشدار می‌دهیم که هیچ معامله‌ی سیاسی بدون حضور زنان، هیچ تفاهم نامه‌ی پشت پرده با طالبان و هیچ حکومتی که بر پایه‌ی تفکر طالبانی بناء شود هرگز مورد پذیرش مردم افغانستان نخواهد بود. جنبش زنان و مبارزه زنان، شکست ناپذیر است!»
در بخش دیگری این بیانیه آمده است که جان یا با زنان افغانستان باشد و یا در برابر آنان.
«به جامعه‌ی جهانی و نهادهای حقوق بشری می‌گوییم: در کنار زنان افغانستان بایستید. کافی‌ست به بازی های دیپلماتیک پایان دهید و از مشروعیت بخشی پنهان به طالبان، دست بردارید.»
گردهمایی های اعتراضی زنان به مناسبت هشتم مارچ روز جهانی همبستگی زنان درحالیکه برگزار می¬شود که طی سه سال گذشته گروه طالبان اعتراضات مدنی و خیابانی زنان را سرکوب و به خشونت کشانیده ومعترضان را نیز زندانی کردند.