اجتماعیادبی فرهنگیافغانستانتاریخیترجمهجهانچند رسانه‌یدینیزنان و حقوق بشرسیاسیگزارش‌هاگفتگو
آمريکا تنها وقتی شکست می‌خورد که از جنگ دست بکشد
اما شاید بهتر باشد کلاً با عدد دیگری شروع کنیم:۱۴۵٫۰۰۰ -مثلاً، ۱۴۵٫۰۰۰ سرباز ازهمه‌جا‌بی‌خبری که در خیابان پنسیلوانیا در شهر واشنگتن رژه می‌روند. این عدد شمار نیروهایی است که در ماه مه سال ۱۸۶۵ در همین خیابان رژه رفتند – پس از آنکه ایالات متحده آمریکا بر ایالات مؤتلفه 2 پیروز شد. گروه‌های مشابهی از سربازان تفنگ‌به‌دوش، در سال ۱۹۱۸ – پس از این‌که جنگ جهانی اول با شکست آلمان و متحدانش به پایان رسید- نیز همین کار را کردند. همچنین، تانک‌های شِرمَن که دره‌های میدتاون منهتن را درمی‌نوردیدند – که البته این واقعه نیز به‌دنبال پیروزی متفقین در برابر نیروهای محور3 در سال ۱۹۴۵ اتفاق افتاد. شکل و شمایل این وقایع همان چیزی است که در گذشته در آمریکا، «پیروزی» قلمداد می‌شد، یعنی، خیابان‌های تزئین‌شده و پُر از تانک و سرباز، و جشن و رژه‌های باشکوه پیروزی.
