نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان(یوناما) از جامعه بین‌المللی خواسته است که حمایت‌های حیاتی خود را از مردم افغانستان حفظ کنند.
یونامه در بیانیه‌ای امروز (دوشنبه ۱۸حمل/ ۷اپریل) گفته است که این درخواست برای افغانستان، که به گفته این نهاد دومین بحران انسانی بزرگ جهان است، پیش از برگزاری جلسات گروه هماهنگی افغانستان (ACG) در استانبول این هفته مطرح شده است.
در بیانیه گفته شده که در این گروه نمایندگان کشورهای عضو، نهادهای مالی بین‌المللی و یوناما در مورد ادامه کمک‌های جهانی برای سال ۲۰۲۵ در شهراستانبول ترکیه، بحث می‌کنند.
این سازمان تأکید کرده که برای سال ۲۰۲۵، ۲۲.۹ میلیون نفر از مردم افغانستان به کمک بشر دوستانه نیاز دارند.
در بیانیه از قول ایندریکا راتوات، هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه سازمان ملل و معاون نماینده ویژه دبیرکل در افغانستان آمده است: «اگر می‌خواهیم به مردم افغانستان کمک کنیم که از چرخه معیوب فقر و رنج رهایی یابند، باید به حمایت‌های ضروری ادامه دهیم در حالی که همزمان زمینه‌سازی برای تاب‌آوری و ثبات بلندمدت را انجام دهیم.»
وی افزوده است: «با وجود چالش‌های پیچیده در ارائه کمک به مردم افغانستان، باید به تدریج از کمک‌های نجات‌بخش زندگی به راه‌حل‌های پایدار که علل اصلی آسیب‌پذیری را هدف قرار می‌دهند، انتقال یابیم. این برای افغانستان، منطقه و جهان حیاتی است.»
بر اساس بیانیه در سال ۲۰۲۴، شرکای بشردوستانه و نیازهای انسانی اساسی مبلغ ۳.۲۱ میلیارد دلار به طور جمعی برای حمایت از مردم افغانستان جمع‌آوری کردند که نسبت به سال گذشته افزایش داشته است
یوناما گفته که کمک‌های بشردوستانه در سال گذشته میلادی جهت حفظ خدمات اساسی و تقویت تاب‌آوری افغان‌ها، از جمله زنان و دختران،ملموسی داشته است.
یوناما هر چند کمک‌های بشردوستانه در گذشته را برای افغانستان مفید ارزیابی کرده، ولی با این حال هشدار داده است که در صورت ادامه نیافتن کمک ها، بهبود امنیت غذایی و رشد اقتصادی معتدل، را که افغانستان نسبتا به آن رسیده، با خطر مواجه خواهد شد.
یونامه حفظ تداوم کمکها را ضروری پنداشته و تأکید کرده که عدم حفظ حداقل سرمایه‌گذاری در تاب‌آوری می‌تواند به مکانیزم‌های مقابله منفی افغان‌ها منجر شود، از جمله مهاجرت غیرقانونی به عنوان آخرین راه حل، که آنها را در معرض خطرات جدی قرار می‌دهد و فشار بیشتری بر منطقه وارد میکند.
افغانستان پس از بازگشت طالبان به قدرت به سبب قطع کمک‌های خارجی، خکسالی‌های پی‌درپی و فرار سرمایه، با یکی از شدیدترین بحران‌های اقتصادی و بشری در جهان مواجه است.
